Wiele pozdrowień w wiele dni na narodziny Chrystusa i przywrócenie pierwotnych świąt

Kolosan 1: 16-17 „Albowiem przez Niego (Syna) zostało stworzone wszystko, co jest w niebie i na ziemi, widzialne i niewidzialne, czy to trony, czy panowania, czy księstwa, czy moce: wszystkie rzeczy zostały stworzone przez Niego i dla Niego. 17 On jest przed wszystkim i na Nim wszystko polega ”. (Zobacz też Rz 11:36)

Istnieją różne odgałęzienia protestantów neo-Culdee, którzy nie obchodzą Bożego Narodzenia, ponieważ jest to niebiblijne. We wczesnej Ameryce nasi neokuldowie uchwalili prawa zabraniające obchodzenia świąt Bożego Narodzenia. Prawo publiczne stanowiło, że Boże Narodzenie jest pogańskie, a zatem świętokradcze, a każdy przyłapany na świętowaniu zostanie ukarany grzywną. Chociaż każda społeczność powinna mieć prawo do samostanowienia w zakresie zakazu różnych praktyk na swoim terytorium, 100% może nie być najlepszym podejściem dla wszystkich społeczności.

Wiele społeczności ortodoksyjnych nie przestrzega żadnych dodatkowych tradycji pogańskich razem z Bożym Narodzeniem (takich jak dekorowanie drzewka itp.). Dlatego żaden z nich nie powinien być atakowany tylko za uhonorowanie naszego Króla 25 grudnia. Ten artykuł ma na celu zacieśnienie braterstwa we wszystkich gałęziach wiary chrześcijańskiej (jedna wiara, jedna nadzieja, jeden chrzest).

Nasze podejście jest zawsze pozytywne. Jeśli nie dostaną tego teraz, dostaną to później i wszyscy razem będziemy rosnąć. Zawsze mamy cenić innych lepiej od siebie i służyć im. Nie powinniśmy oddzielać się od innych członków ciała Chrystusowego tylko dlatego, że jednego dnia świętują naszego Króla częściej niż w drugim. Jednak wszyscy, którzy są w Chrystusie, będą w Nim trwać i będą chcieli Go coraz bardziej czcić. Zachęcajmy, aby wzrastało, dopóki wszyscy nie dojdziemy do jedności wiary, która kiedyś została przekazana świętym Starego Testamentu (świętym / osobnym).

Ten artykuł ma głównie na celu omówienie (i zakończenie) podziału między dwoma obozami. Jeden obóz to ci, którzy obchodzą oryginalne święta hebrajskie, a drugi to ci, którzy tego nie robią (lub nie zdają sobie z tego sprawy). Wielu nie zdaje sobie sprawy, że hebrajski Święta, Szabatyi Przepisy dietetyczne, były bardzo popularne w chrześcijaństwie, a wiele z nich nadal znajduje się w oficjalnej doktrynie i praktykach kościoła (choć niepopularnych i nieznanych).

Mamy z jednej strony, że ci, którzy obchodzą święta, atakują innych, nazywając ich ignorantami i tak dalej. Jednak te insynuacje są jedynymi ignorantami, ponieważ ortodoksi odrzucają pogańskie praktyki, a właściwie wszystkie biblijne święta (i liczne dodatkowe chrześcijańskie uroczystości) są celebrowane i zachęcane. Zwyciężymy tylko wtedy, gdy staniemy po stronie pozytywów i będziemy cytować te odniesienia do prawdy. We wszystkich gałęziach chrześcijaństwa, podobnie jak w Biblii, zachęcano do celebrowania Chrystusa, ponieważ wszystko to wskazuje na Jego zwycięstwa, których mamy się nauczyć, mają być wypełniane zarówno osobiście, jak i narodowo przez wierzących.

Popularność fałszywej propagandy (po obu stronach) i analfabetyzm nie są wymówką dla ignorancji w żadnym z tych obozów. Niektóre fakty patrzą nam prosto w twarz, ale nie zostały zrealizowane.

Weźmy na przykład ten biblijny opis wizyty Mędrców, Chrystus w rzeczywistości nie był niemowlęciem. To wiele mówi o prawdziwym ortodoksie.

Istnieje wiele popularnych mitów i baśni związanych z religią chrześcijańską, których po prostu nie ma w żadnym z naszych tekstów ani nie są podtrzymywane przez żadne fakty. Faktyczne i biblijne narracje są często dalekie od tego, co jest po prostu popularne i skomercjalizowane.

Jeśli chodzi o „Trzech Mędrców”, tekst Biblii nigdy nie mówił, że było ich trzech, a jedynie „mędrcy”, nie podaje też, ile miał lat, kiedy przybyli, chociaż słowo użyte w tekście może oznaczać kilka lat stary jak młody chłopiec (nie niemowlę). Pismo Święte wskazuje również, że ich karawany były tak wielkie, obciążone tak dużą ilością złota, kadzidła i mirry, które ciągnęły, że Herod wezwał do holokaustu wszystkich młodych hebrajskich mężczyzn.

Wiele można powiedzieć o rzeczywistej dacie narodzin Chrystusa. Jednak wystarczy powiedzieć, że cieszymy się wszystkimi szansami, jakie mamy, aby powitać naszego wielkiego Króla Królów (Jahshua), jednorodzonego Syna Boga Izraela, który wkrótce powróci, aby być naszym sędzią. Zdajemy sobie sprawę, że spełnił również wiele proroctw, a wiele Pism mówi, że jest słońcem, a my, jako narodzeni ponownie, dorośniemy do rozmiarów słońca. Skoro jest to data odrodzenia się słońca (25 grudnia) jest biblijna. Niektórzy mówią, że został poczęty w tym dniu, a nie urodził się. W każdym razie świętujemy Jego przyjście na ziemię i to, co wszyscy musimy uczynić jako narodziny na nowo i wyczekiwanie nadchodzącego Królestwa Chrystusa na ziemi.

Niektórzy twierdzą, że Boże Narodzenie jest świętokradcze, ponieważ niektórzy pogańscy bogowie również urodzili się 25 grudnia, a także zostali ukrzyżowani w biblijne święto Paschy (tak samo jak Wielkanoc). To niekoniecznie dyskwalifikuje Chrystusa lub tę datę urodzenia, ponieważ przepowiedział, że wielu pretendentów przyszło przed Nim, ale owce nie słyszały ich głosu i że byli tylko rabusiami.

Jana 10: 8 „Wszyscy, którzy przyszli przede mną, to złodzieje i zbójcy, ale owce ich nie słyszały”. 

Wszyscy pogańscy bogowie byli podróbkami i tylko Jezus jest prawdziwy. Dosłownie wstąpił do nieba itd.

Święta hebrajskie były raczej datami obchodów, jak na przykład „wielkie urodziny” 25 września (trąbki). Bardziej prawdopodobne jest, że data poczęcia to 25 grudnia. Większość tradycji wskazuje na ten czas Objawienia Pańskiego jako datę poczęcia.

W każdym razie, oto kilka odniesień, które pokazują, że data 25 grudnia nie była tak popularna na początku jako święto czy data urodzin jakiegokolwiek Boga, nie mówiąc już o Chrystusie.

Święty Jan Chryzostom w kazaniu przyznał, że Boże Narodzenie nie było częścią tradycji jego kościoła:

Św. Chryzostom w kazaniu bożonarodzeniowym wygłoszonym w Antiochii w 386 r. Powiedział: „Nie minęło dziesięć lat, odkąd ten dzień [Boże Narodzenie 25 grudnia] był nam wyraźnie znany, ale był znany od początku którzy mieszkają na Zachodzie ”. „Rzymianie, którzy obchodzili go od dawna, ze starożytnej tradycji i przekazali nam tę wiedzę”. (Addis WE, Arnold T. A Catholic Dictionary: Containing Some Account of the Doctrine, Discipline, Rites, Ceremonies, Council, and Religios Orders of the Catholic Church. Benziger Brothers, 1893. Oryginał z Columbia University, Digitized 15 września 2009, s. 178)

W pierwszym wieku, a nawet jeśli widzimy kościół z IV wieku, nie słyszeli jeszcze o święcie 25 grudnia.

Wielu nie wie, że sobota (hebrajski szabat) od dawna była głównym dniem kultu w Kościele prawosławnym. Czytaj więcej: http://celticorthodoxy.com/2015/05/honoring-of-the-sabbath-in-the-historic-orthodox-church/

Polikarp (zm. Ok. 156 r.) Napisał na rzecz zachowania Biblijny szabat dnia siódmego, Pascha, Dni Przaśników, Pięćdziesiątnica i Ostatni Wielki Dzień Święta Namiotów.

Biskup Efezu z II wieku, Polikrates, był rzecznikiem całej Azji Mniejszej i wskazuje na synod biskupów zwołany w celu obrony dosłownego obchodzenia świąt hebrajskich. W swoim liście do rzymskiego biskupa Victora gorliwie bronił wszystkich aspektów obchodzenia Paschy ze Starego Testamentu, w tym usuwania zakwasu z twojego domu itp. W liście wymienia swoją następcę ósmym biskupem od czasów apostoła Jana i jego gotowością do nieposłuszeństwa zewnętrzne naciski, by zmienić sposób obchodzenia święta tak, aby był zgodny z rzymskimi dniami świątecznymi. Jego list jest bardzo wymowny i sugeruję każdemu dostać jego kopię. Można go znaleźć w Internecie, tak jak został pierwotnie skopiowany przez Euzebiusza, i znajduje się w „Historii Kościoła, księga V, rozdział XXIV”, wersety 2-7. Przetłumaczone przez A. Cushmana McGifferta. Digireads.com Wydawnictwo, Stilwell (KS), 2005, s. 114).

Zobacz także głębszą analizę jego synodu w Polikrates, biskupie Efezu. Przetłumaczone przez Alexandra Robertsa i Jamesa Donaldsona. Fragment z książki The Ante-Nicene Fathers (Alexander Roberts i James Donaldson, redaktorzy); Wydanie amerykańskie copyright © 1885. Copyright © 2001 Peter Kirby. Możesz tam przeczytać list nakłaniający papieża Wiktora do ekskomunikowania go i wszystkich biskupów Azji Mniejszej z kościoła rzymskiego.

Jednak historia pokazuje, że przez następnych kilka stuleci Azja Mniejsza ściśle przestrzegała świąt hebrajskich, zamiast zmieniać cokolwiek zgodnie z jakimikolwiek nowymi świętami kościoła.

Święty Apollinaris, biskup Hierapolis, również poparł biblijne daty świąt hebrajskich:

Święty i biskup Metody z Olimpu w III-IV wieku oświadczył: „… te rzeczy, będąc jak cienie powietrzne i widmowe, zapowiadają zmartwychwstanie i wzniesienie naszego tabernakulum, które spadło na ziemię, które w końcu, w siódmym tysiącu lat, wracając ponownie do nieśmiertelności, będziemy obchodzić wielkie święto prawdziwych szałasów w nowym i nierozerwalnym stworzeniu zebrano owoce ziemi, a ludzie już nie rodzili i nie byli spłodzeni, ale Bóg odpoczywał od dzieł stworzenia. ... Ponieważ bowiem w ciągu sześciu dni Bóg stworzył niebo i ziemię, i dokończył cały świat, odpoczął siódmego dnia od wszystkich swoich dzieł, które uczynił, i pobłogosławił siódmy dzień i poświęcił go, tak więc postacią w siódmy miesiąc…, wielki dzień zmartwychwstania, jest nakazane, aby Święto naszych Namiotów było obchodzone Panu…… .. ”(Methodius. Banquetof the Ten Virgins (Discourse 9, Chapter 1). Tłumaczenie: William R. Clark, From Ante-Nicene Fathers, Vol. 6. Pod redakcją Alexander Roberts, James Donaldson i A. Cleveland Coxe . (Buffalo, NY: Christian Literature Publishing Co., 1886). Poprawione i zredagowane dla New Advent przez Kevina Knighta. <http://www.newadvent.org/fathers/062309.htm

Dopiero pod koniec IV wieku Jan Chryzostom zaczął czynić wielkie kroki przeciwko przestrzeganiu przez ludność świąt hebrajskich (świąt JAHWEH). Używając bezlitosnych i niehonorowych taktyk, On oczernia to, co nazywa się „Świętami WIEKUISTEGO”, które były obchodzone przez całą Azję Mniejszą, i nazywa te zwykłe „żydowskie święta”. Napisał kilka „Homilii przeciwko Żydom”, w których przyznaje, że większość nie obchodziła rzymskich świąt, ale zachowywała biblijne i hebrajskie święta JAHWEH.

W 387 roku w Antiochii Jan Chryzostom wyraził sprzeciw,

„… Żydzi wkrótce maszerują na nas jeden po drugim i w krótkich odstępach czasu: święto Trąbek, święto Namiotów, posty. W naszych szeregach jest wielu, którzy mówią, że myślą tak jak my. Jednak niektórzy z nich będą oglądać festiwale, a inni przyłączą się do Żydów w obchodzeniu ich świąt i przestrzegając ich postów ”. (Jan Chryzostom. Homilia I Przeciw Żydom I: 5; VI: 5; VII: 2. Głoszone w Antiochii w Syrii jesienią 387 r. Średniowieczne źródło: Święty Jan Chryzostom (c. 347-407): Osiem homilii przeciwko Żydzi, Uniwersytet Fordham. http://www.fordham.edu/halsall/source/chrysostom-jews6.html12/10/05).

Następnie ogłosił:

„Niegodziwy i nieczysty post Żydów jest teraz u naszych drzwi. Myśleliśmy, że to post, nie dziwcie się, że nazwałem go nieczystym… Ale teraz, kiedy diabeł przywołuje wasze żony na święto Trąbek, a one słuchają tego wezwania, nie powstrzymujcie ich. Pozwalasz im wplątywać się w oskarżenia o bezbożność, pozwalasz odciągać ich od intolicentnych dróg. ”(Jan Chryzostom. Homilia II Przeciw Żydom I: 1; III: 4) Wygłoszona w Antiochii w Syrii w niedzielę 5 września 387 r. )

I,

„Tak też Prawo ustaliło Święto Namiotów”. (Jan Chryzostom. Homilia IV Przeciw Żydom IV: 3. Katoliccy chrześcijanie Antiochii Powracający do szabatu i nowiu księżyca i inne święta. 387 ne)

Jednakże, jeśli chodzi o wszystkie święta, Jan Chryzostom pisał o innym „święcie JAHWEH”, które niesłusznie nazywał „dniami żydowskimi” „:

Kiedy, to mówi, w pełni nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy: to znaczy w dniu Pięćdziesiątnicy, mówiąc krótko. Było bowiem istotne, aby obecne wydarzenia miały miejsce w czasie święta, aby ci, którzy byli świadkami ukrzyżowania Chrystusa, również mogli je zobaczyć ... I, to mówi, w Jerozolimie mieszkali Żydzi, pobożni ludzie. Fakt ich zamieszkania był oznaką pobożności: że będąc z tak wielu narodów, powinni byli opuścić kraj, dom i relacje, i tam mieszkać…bo to była Pięćdziesiątnica. (Chryzostom J. Homilie św. Jana Chryzostoma, arcybiskupa Konstantynopola: o Dziejach Apostolskich, tom 1, Homilia IV. John Henry Parker, 1851. Oryginał z Harvard University. Digitized, 12 kwietnia 2008, s. 53 55,56).

Jan Chryzostom był pierwszym, który zwrócił uwagę prawosławnych w Konstantynopolu Boże Narodzenie 25 grudnia:

Możemy przyjąć jako pewne, że święto Narodzenia Chrystusa obchodzono w Rzymie 25 grudnia… Zostało wprowadzone przez św. Jana Chryzostum do Konstantynopola i ostatecznie przyjęte w 395 r. (Thurston. H. Przepisywane przez Ricka McCarty'ego. Christian Calendar. The Catholic Encyclopedia , Tom III. Opublikowane w 1908 r. Nowy Jork: Robert Appleton Company. Nihil Obstat, 1 listopada 908 r. Remy Lafort, STD, Cenzor. Imprimatur. + John Cardinal Farley, arcybiskup Nowego Jorku).

Przyjrzyjmy się prawdziwemu dniu w Didascalia.

Didacalia, księga VIII. fragment, W które dni słudzy nie mają pracować.
XXXIII. „Niech odpoczną w święto Jego narodzin, ponieważ w ten sposób została udzielona ludziom nieoczekiwana łaska, że Jezus Chrystus, Logos Boga, narodził się z Maryi Dziewicy, dla zbawienia świata”.

Didascalia, księga V, XIII. „Bracia, przestrzegajcie dni świątecznych; a przede wszystkim urodziny, które macie obchodzić dwudziestego piątego dnia dziewiątego miesiąca; po czym Święto Objawienia Pańskiego niech będzie dla was najbardziej zaszczytne, w którym Pan uczynił wam pokaz Swego własnego Boga, i niech będzie miało miejsce szóstego dnia dziesiątego miesiąca; po którym post wielkopostny powinien być przez was zachowywany jako pamiątka sposobu życia i prawa naszego Pana. Ale tę uroczystość należy zachować przed postem paschalnym, począwszy od drugiego dnia tygodnia, a skończywszy na dniu przygotowania. Po których uroczystościach, przerywając post, rozpocznijcie święty tydzień Paschy, pościcie w tym samym czasie wszyscy z bojaźnią i drżeniem, modląc się w nich za tych, którzy mają zginąć ”.

W Didascaliach z I wieku odnosi się do kalendarza rzymskiego i do tego, że JAHWEH używa rzymskiej szlachty. Z pewnością było to w równonocy, która odpowiada hebrajskiemu dniu Święto Namiotów. Świat również obchodzi te dni na całym świecie, nie wiedząc, że był to radosny dzień Jego narodzin. W Didascalia mówi o obchodzeniu Jego narodzin 25-go 9. miesiąca. (25 września to również zwykły czas Równonocy i Jesiennych Świąt). Mówi w porządku, że następną ucztą, która jest najbardziej zaszczycona (nie jest to najbardziej strzeżona, ale najbardziej zaszczycona), jest Efifania. Objawienie Pańskie, czyli manifestacja, On był Synem Bożym. Tradycyjnie uważa się, że była to data poczęcia Go przez Ducha Świętego. Wtedy też Duch Święty zstąpił na oczach wszystkich i został ogłoszony Swoim najbardziej umiłowanym i Jednorodzonym Synem, aby tłumy mogły usłyszeć z ust Boga Ojca w niebie. Taka jest oficjalna opinia większości doktryn kościoła. Plik Objawienie Pańskie było również tradycyjnie, gdy Mędrcy (Mędrcy) przybyli z wizytą do Jezusa (Jahshua). Słowo określające jego wiek podczas ich wizyty wskazuje, że nie był niemowlakiem, ale był młodym chłopcem, i to nie kilka dni po jego urodzeniu, kiedy przybyli Mędrcy. Dlatego obchodzimy Jego urodziny jesiennymi Świętami Bożymi. Niektórzy twierdzą, że może to oznaczać, że urodził się również w święto Trąbek, które często ląduje w dacie Didascalia 25 września.

Twój w Chrystusie

Rev Dr Stephen MK Brunswick

Primace, OCC